یه جایی خوندم تصورات انسان روی تن او اثر می‌گذاره، نوشته بود هر مرضی علتی ذهنی داره اگه انسان به تفکر منفی، احتکار، نفرت، ترس و ملامت ادامه بده مریض میشه.
نفرت بر یکایک اندام‌های تن اثر می‌گذارد و تاوان آن را بصورت روماتیسم، آرتروز، و التهاب اعصاب و هزاران مرض دیگر پس می‌دهیم. روح آدمی برای شفای دائم باید از برف سفید‌تر باشه.

همچنین آنچه که آدمی در دیگران نکوهش می‌کنه در واقع به سمت خودش جذب می‌کنه یعنی وقتی دیگران را در یک موقعیتی قضاوت کنیم مطمئنا روزی ما هم توی اون موقعیت قرا می‌گیریم. می‌بینید واقعا سخته نظر دادن و قضاوت کارهای دیگران.

نوشته بود هر ناهماهنگی بیرونی نشانه ناهماهنگی ذهنی است. وقتی صبح که از خواب بیدار میشیم، بد به دلمون راه ندیم و همه چیز را قشنگ ببینیم و بگیم من امروز برای داشتن یه روز خوب و قشنگ آماده‌ام، اون موقع می‌بینید که چه روز قشنگی خلق کردید…

بله “عدم مقاومت” هنری است که چون بدست آید صاحب آن مالک جهان خواهد بود. (عدم مقاومت در برابر فکرای خوب فکرای مثبت.)

آری… تنها راهزنی که زندگی آدمی را به یغما می‌بره اندیشه‌های منفیه.

وقتی اینگونه عمل کنیم اون وقت میشم یه نشونه از خداوند. وقتی که بتونیم از تنگدستی، توانگری؛ از نفرت، محبت؛ از خشم، آرامش؛ و از ترس، امنیت خلق کنیم…

امیدوارم همه‌مون یه نشونه باشیم…